Έχω ένα κόσμο
που απέραντος μοιάζει
μες την μικρή μου παλάμη χωράει
το ένα μου μάτι με στόμφο κοιτάζει...
το άλλο δακρύζει..
το στόμα ουρλιάζει..
Τ αυτιά βουλωμένα
δεν θέλουν να ακούνε
αυτούς που στον κόσμο μου
παράλληλα ζούνε
θέλω να σφίξω δυνατά την γροθιά μου
που ο κόσμος μου μέσα της σαπίλα βρωμάει
να λοιώσω κορμιά ,ψυχές να εξαγνίσω
γιατί μες τον κόσμο μου δεν θέλω να ζήσω
Η απουσία μου ,παντού περπατούσε
και η παρουσία μου
πουθενά δεν φαινόταν
Όλοι τριγύρω μαζί μου γελούσαν
και χωρίς να με βλέπουν με μίσος κοιτούσαν
Να αλλάξω τον κόσμο μου
μου ήρθε ..μια ιδέα
και ευθύς μες τον χέρι μου
κοτάζω γελώντας..
βρε κόσμε γιγάντιε ασήμαντε ψεύτη ..
μια κίνηση κάνω και αλλάζω τα πάντα..
Στο άλλο μου χέρι αγνό και καθάριο
ανοίγω και κλείνω τον κόσμο μου μέσα..!
Μαρία Λιάπη Δασκαλάκη..!
22-3-2017